Özelleştirilen fabrikalarda ‘işçiler yerinde kalacak’ sözü tutulmadı

BİR USTABAŞI 4 AYRI KENTE SÜRÜLDÜ

Haziran ayında özelleştirilen Erzurum Şeker Fabrikası’ndan Kastamonu’ya tayin edilen bir ustabaşı, 4 ayrı kente sürgün edildi. Üç çocuğu ve eşi ile birlikte Kastamonu’ya taşınmak zorunda kalan bir ustabaşı, hemen ardından Yozgat’a görevlendirildi. Ustabaşı, 20 gün sonra yeniden Kastamonu’ya gönderildi. Burada bir hafta daha çalıştırılan ustabaşı, daha sonra Van’ın Erciş ilçesine sürüldü.

Yine aynı ayda özelleştirilen Erzincan Şeker Fabrikası’nda çalıştırılan bir başka ustabaşı ise önce Malatya’ya gönderildi. Ustabaşı, kısa süreli çalışmanın ardından görevlendirme emri ile Ereğli’ye sürüldü. 15 gün Ereğli’de çalışan ustabaşı, daha sonra yeniden Malatya’ya gönderildi. Ustabaşına, sadece 10 gün sonra bu kez Kastamonu’daki fabrikada çalışacağı söylendi.

İŞTEN ATMA, ZORLA EMEKLİLİK, SÜRGÜN

Bir yıl içindeki özelleştirmeler sonrasında bugüne kadar 8 fabrikada 801 işçi işsiz kaldı, 882 işçi ise zorla emekli edildiği, belirtilen haberde “Bu kentlerde artık şeker fabrikasında çalışamayan işçilerin toplam sayısı bin 683 oldu” denildi.

Özelleştirilen sekiz şeker fabrikasında işçilerin durumu şöyle:

Erzurum Şeker Fabrikası: Yaklaşık 150 işçi işten atıldı. 125 işçi emekli edildi.

Tokat Turhal Şeker Fabrikası: 120’den fazla işçi emekli edildi.

Afyon Şeker Fabrikası: 30 işçi işten atıldı. 88 işçi emekli edildi.

Elbistan Şeker Fabrikası: 31 işçi işten atıldı. 130 işçi emekli edildi.

Çorum Şeker Fabrikası: 90 işçi işten atıldı. 86 işçi emekli edildi.

Erzincan Şeker Fabrikası: 150 işçi işten atıldı. 68 işçi emekli edildi.

Kırşehir Şeker Fabrikası: 120 işçi emekli edildi.

Muş Şeker Farikası: 350 işçi işten atıldı. 145 işçi emekli edildi.