SİBAŞ işçilerinden dayanışma çağrısı
Sendikalı oldukları için işlerinden atılan ŞİBAŞ işçileri, 188 gündür fabrika önünde eylemde. İşçiler, işe iade için açtıkları davanın 5 Temmuz’da görülecek duruşması için dayanışma çağrısı yaptı.
Aydın’ın Söke ilçesindeki SİBAŞ Gıda’da çalışırken Türkiye Gıda ve Yardımcı İşleri Sendikası’na (Tek Gıda-İş) üye oldukları için işten atılan 81 işçinin 28 Aralık 2018’den bu yana fabrika önündeki nöbetleri sürüyor. Bu süre boyunda defalarca çadırları sökülen, direniş alanlarına çöp dökülen işçiler, yaz sıcağında kurdukları mavi brandalı çadırlarda inatla eylemlerine devam ediyor. 188 gündür nöbette olan işçilerin 5 Temmuz’da işe iade için açtıkları davanın duruşması var. Söke 1’inci Asliye Ceza Mahkemesi’nde görülecek 8’inci duruşmada karar çıkması bekleniyor.
‘PATRONUN MAKİNELEŞME GEREKÇESİ ASILSIZ’
9 yıldır SİBAŞ’ta posta başı olarak çalışan Meral Yıldız, kötü çalışma koşulları ve düşük ücretle mücadele için sendikaya üye olduklarını dile getirdi. Ardından da patronun fabrikadaki bazı bölümlere makineler alınacağı ve işçiye gerek olmayacağını ileri sürerek işten atmalara başladığını aktaran Yıldız, bu gerekçenin asılsız olduğunu söyledi. İşten atmalarla sendika üyesi ve üye olmayı düşünen işçilere gözdağı verilmek istendiğini dile getiren Yıldız, “Düşündükleri gibi olmadı, içerideki sendikalı sayısı arttı ve sendikamız yetkiyi aldı. Buna itiraz ettiler, mahkeme aşamalarımız devam ediyor. 188 gündür fabrikanın karşısına kurduğumuz direniş çadırında işimizi, ekmeğimizi geri almak için direniyoruz” dedi.
‘KRİZDEN DOLAYI ZOR ZAMANLAR GEÇİRDİK’
‘TAZMİNAT DEĞİL ÇALIŞMAK İSTİYORUZ’
‘KRİZDEN DOLAYI ZOR ZAMANLAR GEÇİRDİK’
Ekonomik krizin ve yoksulluğun daha da derinleştiği bir dönemde işsiz kalan Yıldız, bunun hayatına etkisini şu şekilde dile getirdi; “Direnişimizin başından beri çok güçlü insanlarla tanıştık, bize güç verdiler. Direniş güzel bir şey, öğretici ama zorluğu da var elbette işten çıkarıldıktan sonra Türkiye’nin içinde bulunduğu kriz ve açlık sınırı altındaki asgari ücretten bile yoksun olduğumuzdan kötü ve zor zamanlar geçirdik. İki çocuğum var, ikisi de okuyor. İhtiyaçlarını karşılamıyoruz. Bulunduğumuz yer küçük bir ilçe. Herkes birbirini tanıyor. Bütün fabrikalar birbiriyle yakın mesafede ve iş birliğinde SİBAŞ ile ilçedeki diğer fabrikaların patronları da bizi işe almıyor. Tüm bunlardan dolayı sıkıntılar yaşıyoruz. Biz işimizi geri istiyoruz ve kazanana kadar mücadelemize devam edeceğiz.”
Nöbette olan Mehmet Uzel, 2016 yılının Nisan ayında SİBAŞ’ta işe başlayan ve geçtiğimiz yılın Aralık ayında işten atılanlardan. İlk günden bu yana eylemde olduğunu belirten Uzel, gerekçenin makine alımı değil sendikalaşma olduğuna işaret etti. Uzel, insanca çalışma hakkını kazanana kadar direnmeye devam edeceklerini söyledi.
‘TAZMİNAT DEĞİL ÇALIŞMAK İSTİYORUZ’
Eylemdeki işçilerden Halime Ulutaş, kötü çalışma koşulları, maaşlarının düşük olması ve çalışma alanlarında yaşanan pek çok haksızlığa karşı sendikaya üye olduğunu ancak hemen ardından işinden olduğunu söyledi. 5 Temmuz’da işe iade davasının duruşmasının olduğunu ve olumlu bir kararla davanın sonuçlanacağını umduklarını belirten Ulutaş,”SİBAŞ patronu karara itiraz edip tazminat ödemeyi önerse bile biz işlerimizi geri almak için hukuksal her türlü mücadeleyi vereceğiz. İnsanca ve sendikalı çalışmak istiyoruz” ifadesinde bulundu.
‘MÜCADELE ETMEDEN KİMSE HAKKIMIZI VERMİYOR’
Ulutaş bu süreçte yaşadıklarını şöyle anlattı: “Elbette işsizliğin ve direnişin hayatlarımıza etkisi oldu. 188 gündür her gün sabah erkenden evimizi, ailemizi bırakıp çadıra geliyoruz. Çok zor yanları var ama en büyük kazancımız işçilerin birlikte mücadele edebileceğini öğretti bu süreç bize. Sadece daha iyi koşullarda çalışmayı, yani insanca çalışma hakkımızı istediğimiz için kapının önüne koyulduk. Birliği, dayanışmayı ve direnmeyi öğrendik. Direnişin bize kaybettirdiği hiçbir şey yok, bundan sonra başka bir yerde çalışsam da yine aynı şeyi yaparım, sendikada örgütlenirim çünkü bu hayatın bir parçası, mücadele etmeden kimse hakkımızı vermiyor.”
Ulutaş, Söke 1’inci Asliye Ceza Mahkemesi’nde görülecek duruşmaları için destek çağrısında bulundu.
Atılan 81 işçiden 77’si direnişte, diğerleri içeride akrabaları çalıştığı için dava açamadığını belirtti.
